Μα υπάρχουν κάτι εκφράσεις... μα κάτι έκφράσεις!

Φεύγοντας κάποτε από ένα πανηγύρι ενός χωριού του νομού Σερρών άκουσα μια κυρία που επίσης έφευγε να απαντά σε μια κυρία που πήγαινε και την ρώτησε γιατί φεύγει τόσο νωρίς. "Δεν έχει γεύση" απάντησε με έναν μορφασμό απογοήτευσης "Δεν έχει γεύση" επανέλαβε. Κι η άλλη κατάλαβε.

Τι εννοούσε άραγε; Το μυαλό μου πήγε στο taste με την έννοια του καλού και του κακού γούστου. Αλλά τι σχέση μπορεί να έχει;

Η οικονόμος στο σπίτι ενός φίλου μου πριν από άπειρα χρόνια ήθελε να χαμηλώσει το φως στην λάμπα πετρελαίου που έκαιγε με το φυτίλι και έλεγε "Πάω να ταπεινώσω λίγο τη λάμπα".

Πολλά τέτοια... υπέροχα! Τα βρίσκει κανείς κυρίως στην καθαρεύουσα. Τι υπέροχη περιεκτική γλώσσα... σε αντίθεση με την δημοτική που είναι τόσο φλύαρη.

Ο κοχλάζων ωκεανός!

Αντε να το πεις στην δημοτική. Ο ωκεανός που κοχλάζει... μπλιαχ! λες και βράζει το νερό στο μπρίκι!!!