Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο.

Θυμηθηκα τώρα τον Φρανσουά Βιγιόν, τον Καραβάτζο, τον Μάρλοου, τον Ζενέ και τόσους άλλους σπουδαίους μουσικούς, ζωγράφους, λογοτέχνες κλπ που έζησαν μια ζωη στο περιθώριο, στην παρανομία... συχνωτισμένοι με τον υπόκοσμο, με μαχαιροβγάλτες, σωματέμπορους, πόρνες, ναρκομανείς κλπ

Πόση γοητεία μας ασκούσαν όλοι αυτοί στην εφηβεία μας!

Και τώρα τι κρίμα που αστοί φλωρούμπες φιλότεχνοι θαυμάζουν το έργο τους και ασχολουνται μαζι τους, και οι λούμπεν, αυτοί που ήταν ο κόσμος όλων αυτών των σπουδαίων "καταραμένων" ποιητών (ποιητές είναι όλοι οι καλλιτέχνες) δεν έχουν καμιά επαφή και καμιά ιδέα... κι αν τους δείξεις εναν πίνακα του Πόλοκ και τους διαβάσεις 2-3 στίχους του Μποντλέρ θα σου πουν "τι μαλακίες ειν αυτές, έχεις τίποτα να πιούμε;".

Πρέπει να βρούμε το νήμα που τους ενώνει... και μετά θα είναι πιο εύκολα ώστε η μάζα, η πλέμπα να μπορέσει κι αυτή να λατρέψει την τέχνη ώστε να πάψει να είναι μάζα, ώστε να πάψει να είναι πλέμπα.

Θυμήθηκα τώρα τα μαθήματα που έκανα πριν μερικά χρόνια στις φυλακές του Κορυδαλλού και την ήττα που είχα φάει επειδή δεν είχα βρει τρόπο να προκαλέσω στους κρατούμενους-μαθητές το ενδιαφέρον. Έφευγα χάλια και ήμουν σε απόγνωση. Ώσπου σκέφτηκα ν ανεβάσω ένα έργο μαζί τους με την ελπίδα ότι έτσι μπορεί να τους κεντρίσω το ενδιαφέρον. Επέλεξα τον "Οιδίποδα Τύραννο" του Σοφοκλή και ξεκίνησα με πολλή όρεξη. Οι πρώτες απόπειρες ήταν εξίσου αποτυχημένες κι εγώ ήθελα να πεθάνω.

Ώσπου μια μέρα αποφάσισα να τους μιλήσω για το Οιδιπόδειο σύμπλεγμα. Τους είπα ότι κάθε αγόρι θέλει να γαμήσει τη μάνα του και να σκοτώσει τον πατερα του. Κι έγινε το θαύμα. Εκεί που μέχρι πριν μιλούσαν μεταξύ τους, είχαν το μυαλό τους αλλού, δεν μπορούσα να τους μαζέψω... ξαφνικά κρέμονταν απ τα χείλη μου. Ο διευθυντής ήρθε κάποια στιγμή και μας διέκοψε απορημένος που δε βγήκαν διάλειμμα. Η παράσταση είχε τεράστια επιτυχία και όλη η εμπειρία είναι από τις πιο δυνατές που είχα στην θεατρική μου ζωή. Βρήκα το κουμπί τους, και τους κέρδισα, τους είχα.

Πρέπει να βρούμε το κουμπί του κόσμου και να κάνουμε προσιτή την τέχνη στον απλό λαό. Η όπερα είναι ένα κατ εξοχήν λαϊκό είδος θεάτρου κι εδώ σε μας πήγαινουν στην όπερα οι κουλτουριάρηδες σνομπ. Πρέπει να δράσουμε, να αναβαθμίσουμε την αισθητική του λαού.

Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο.