Χοές

"Οι χοές ως προσφορά απευθύνονταν προς τους νεκρούς. Το υγρό χύνονταν από ειδικά σκεύη στο χώμα ή στον τύμβο. Η λέξη προέρχεται από το ρήμα χαίειν που σημαίνει χύνω κάτι σε πσοότητα. Δεν πρέπει να συυγχέονται με τις σπονδές που απεύθυνονταν στους θεούς και η έγχυση του υγρού γίνονταν στον βωμό."

Πριν από χρόνια βρέθηκα στο Αγρίνιο. Σ' ένα καταγώγιο πίναμε ουίσκια με κάτι λαϊκούς. Ένας από αυτούς, νταλικέρης στο επάγγελμα, μας έλεγε ιστορίες από τα ταξίδια του. Σε κάποια φάση μας διηγήθηκε ένα περιστατικό που διαδραματίστηκε στην Ιταλία. Η ιστορία του ξεκίνησε κάπως έτσι "Κατεβαίναμε με τον συγχωρεμένο τον Μήτσο από την Γερμανία..." κι έχυσε λίγο ουίσκι στο τασάκι εν τη ρύμη του λόγου και συνέχισε "Και μόλις περάσαμε τα ιταλικά σύνορα...."
Το κανε τόσο απλά και αβίαστα, χωρίς να σταματήσει καθόλου την κουβέντα, χωρίς την παραμικρή τελετουργική υπόνοια, χωρίς ν' αλλάξει κάτι από την έκφραση του προσώπου του....

Ίσως μόνο εγώ να το πρόσεξα.... κι έμεινα αποσβολωμένος να τον κοιτάω έτσι όπως είχα ανατριχιάσει σύγκορμος!