Κυριακή 26 Αυγούστου 2018

Για να κλείσουμε περί κομμουνισμού...

Αλλο κομμουνιστης αλλο αριστερος, ας μη τα συγχεουμε.
Ο κομμουνιστης επιδιωκει την καταστροφη της χωρας. Επειδη πιστευει σε ενα διαφορετικο κοινωνικοπολιτικοοικονομικο μοντελο θελει να αποδειξει οτι ο καπιταλισμος ειναι βλαβερος και η μονη λυση ειναι ο κομμουνισμος. Η γραμμη που παιρνουν ολοι οι κομμουνιστες απο το κομμα τους ειναι: Γκρεμιστε ο τι εχει μεινει ορθιο. Γι αυτο θα τους δειτε να υπονομευουν καθε προσπαθεια αναπτυξης. Ενα υψηλοβαθμο στελεχος του ΚΚΕ μου ειχε πει καποτε "Δεν υπαρχει τιποτα καλο στον καπιταλισμο". "Τιποτα;" απορησα, "ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ" μου ειπε ορθα κοφτα και τελειωσε εκει η συζητηση.
Ο αριστερος δεχεται τον καπιταλισμο ως κοινωνικοπολιτικοοικονομικο μοντελο και πιστευει στα βασικα χαρακτηριστικα του που ειναι η ατομικη ιδιοκτησια και επιχειρηματικοτητα. Ζηταει ομως δικαιοτερη κατανομη του πλουτου με περισσοτερες παροχες στους εργαζομενους. Δεν θελει να καταστρεψει και να εξαφανισει τον καπιταλισμο, θελει να τον κανει πιο δικαιο κοινωνικα.
Ο δεξιος δεχεται φυσικα τον καπιταλισμο για τους λογους που ανεφερα πιο πανω, αλλα ειναι φειδωλος στις παροχες, οχι βεβαια επειδη ειναι κακος ανθρωπος, αλλα επειδη πιστευει οτι ετσι ενισχυεται η επιχειρηματικοτητα και δυναμωνει η οικονομια.
Ο αριστερος δηλαδη πιεζει για παροχες στους εργαζομενους ενω ο δεξιος πιεζει για επενδυσεις. Εχεις ενα μαγαζι: ο αριστερος θα σου πει "πας καλα, δωσε αυξηση στους εργαζομενους" ο δεξιος θα σου πει "πας καλα, ανοιξε κι αλλο μαγαζι ωστε να προσλαβεις νεο προσωπικο". Γι αυτο η ανεργια ειναι συνηθως χαμηλοτερη στα δεξια καθεστωτα στα οποια επισης συνηθως οι δεικτες της οικονομιας πανε μια χαρα. Ο λαος ομως, οι εργαζομενοι, τα βγαζουν δυσκολα περα.
Στην Ελλαδα δυστυχως τοσο οι αριστεροι οσο και οι δεξιοι εκτος απο τις διαφορετικες αντιληψεις τους στα οικονομικα κουβαλανε ενα στιγμα απο αμαρτιες του παρελθοντος, που τους κανει να εχουν μεγαλη προκαταληψη ο ενας για τον αλλον.
Η ιστορια μεχρι στιγμης εχει αποδειξει οτι ο κομμουνισμος ηταν καταστροφικος για τις κοινωνιες στις οποιες αναπτυχθηκε για σχεδον 70 χρονια, με αποτελεσμα ελαχιστες χωρες να εχουν απομεινει παγκοσμιως με ενα τετοιο ανελευθερο ολοκληρωτικο καθεστως.
Οσο για τους αλλους δυο, τους αριστερους και τους δεξιους δηλαδη, εχουμε παραδειγματα διακυβερνησης τοσο με τους μεν οσο και με τους δε που οι λαοι ευημερουν οποτε δεν μπορω να πω με σαφηνεια τι απ τα δυο ειναι προτιμοτερο κατα τη γνωμη μου.
Στην Αμερικη προτιμω τους Δημοκρατικους (πολυ πολυ λαιτ αριστεροι) σε σχεση με τους Ρεπουμπλικανους (καργα δεξιοι). Στο Η.Β. προτιμω τους Εργατικους απο τους Τορις αν και χαρη στην Θατσερ ορθοποδησε η χωρα μετα την κριση του '70. Στην Σκανδιναβια, δεκαετιες τωρα, ενα Σοσιαλδημοκρατικο μοντελο καθιστα τις χωρες εκεινες προτυπο ευμεριας (αν και εχει κλονιστει αρκετα το μοντελο αυτο τα τελευταια χρονια και οι χωρες αυτες αναγκαστηκαν να κανουν πιο φιλελευθερη στροφη). Στον Καναδα, την Αυστραλια, την Νεα Ζηλανδια οι κατοικοι ευημερουν σε φιλελευθερα καθεστωτα.
Εγω πιστευω στον κοινωνικο φιλελευθερισμο γι αυτο τοποθετω τον εαυτο μου καπου στο κεντρο με μια κλιση προς τ αριστερα. Ο κοινωνικος φιλελευθερισμος πιστευει στις αξιες του φιλελευθερισμου (ελαχιστο κρατος, κυριως μονο στον στρατο, την αστυνομια, την δικαιοσυνη και εν μερει στην υγεια και την παιδεια, ελευθερη οικονομια κλπ) και ταυτοχρονως προστατευει τα δικαιωματα των εργαζομενων και παρεχει υψηλη φροντιδα στους αδυναμους.
Σε μια αστικη δημοκρατια το κοινωνικοοικονομικοπολιτικο μοντελο ειναι εξ ορισμου φιλελευθερο. Γι αυτο στην βουλη κατα τη γνωμη μου θα επρεπε να υπαρχουν τρια κομματα: Ενα φιλελευθερο κεντρωο (τυπου ΠΑΣΟΚ), ενα νεοφιλελευθερο δεξιο (τυπου ΝΔ) κι ενα κοινωνικα φιλελευθερο αριστερο (τυπου ΣΥΡΙΖΑ). Ολα τ αλλα ειναι αποκλισεις που δεν εχουν θεση στην βουλη.
Δυστυχως στην Ελλαδα ο φιλελευθερισμος, με ευθυνη των φιλελυθερων που ειναι σνομπ, αποτελει κοκκινο πανι. Ειναι ομως πασιφανες οτι ο φιλελευθερισμος ειναι μονοδρομος. Φιλελευθερη πολιτικη αλλωστε ακολουθουν και τα τρια κομματα που προανεφερα οταν κυβερνουν, διοτι δεν γινεται αλλιως, καμωνονται ομως και οι τρεις πως βριζουν τον φιλελυθερισμο για να μη χασουν το λαϊκο ερεισμα. Αυτος ειναι και ο λογος που τα κομματα αυτα, τα στελεχη τους και οι οπαδοι τους, ταυτιζονται με την γελοιοτητα.
Δηλαδη μας κυβερνουν γελοιοι; ναι
Δηλαδη ειμαστε γελοιοι; ναι
Αυτα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το μνημειο του αγνωστου εργατη.... Νομιζω πως πρεπει να το φτιαξουμε καπου και να καταθετουμε στεφανια με την ιδια συγκινηση και παρρησι...