Θα σου πω μια ιστορία...

Ήταν καλοκαίρι του 1977, ήμουν μόλις 15 χρονών, και δούλευα σε ένα κατάστημα "Ανδρικά-Γυναικεία-Παιδικά" στην Εγνατία στην Θεσσαλονίκη. Η αγορά της Θεσσαλονίκης, (τουλάχιστον η Εγνατία, δεν ξέρω τι γινόταν στην Τσιμισκή), ζούσε από τους Γιουγκοσλάβους και δη από τους Μακεδόνες. (Δεν είχε διαμελιστεί ακόμη η Γιουγκοσλαβία). Εμείς μαθαίναμε υπχρεωτικά την γλώσσα τους για να μπορούμε να συνεννοηθούμε μαζί τους. Τα ματσεντόνσκι δηλαδή αλλά και τα σερβοκροάτικα όταν έρχονταν κάποιος από το Νις ή πιο πάνω.

Δεν μας έκανε καθόλου κακή εντύπωση τότε που την γλώσσα τους την έλεγαν μακεδονική, που οι ίδιοι αποκαλούσαν τους εαυτούς τους μακεδόνες και που την επαρχία τους την έλεγαν μακεδονία. Τουναντίον μάλιστα, το βρίσκαμε και ωραίο με την έννοια της συγγένειας, νοιώθαμε οικεία με τους γείτονες μας που ήταν τόσο όμορφοι, άνδρες και γυναίκες, πανέμορφοι.

Και μετά ήρθε ο εθνικισμός.

Και μας φανάτισε.

Προχθές στην Κάρπαθο σε κάτι φίλους φίλων τόλμησα να πω ότι δεν βρίσκω τίποτα κακό στο να ονομαστεί αυτή η χώρα Μακεδονία, οι κάτοικοί της Μακεδόνες και η γλώσσα τους Μακεδονική και πέσανε να με φάνε.

Είδατε πόσο εύκολα ένα ανύπαρκτο ζήτημα όχι μόνο γίνεται υπαρκτό αλλά φανατίζει ως εκεί που δεν πάει άλλο τον λαό; Η Θεσααλονίκη είναι μια από τις πιο προβληματικές πόλεις του κόσμου, μέσα στα σκουπίδια, με διπλο και τριπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα παντού, με μια δημόσια συγκοινωνία μόνο με αστικά λεωφορεία που είναι έτοιμα να διαλυθούν, με τους κρατήρες του μετρό εδώ και πολλά χρόνια διάσπαρτους στην πόλη... μια πόλη βαθύτατα δυστυχισμένων ανθρώπων που ζουν μια θλιβερή καθημερινότητα και που ούτε που περνάει από το μυαλό τους να κατέβουν στον δρόμο να διαμαρτυρηθούν ΑΠΑΙΤΏΝΤΑΣ μια καλύτερη ζωή την ίδια στιγμή που είναι έτοιμοι να κατακλύσουν τους δρόμους για να διαδηλώσουν για το μακεδονικό.

Καταλάβατε για τι τριτοκοσμικό λαό μιλάμε;

Δεν πρέπει να τους βοηθήσουμε;

Συνάνθρωποι μας είναι, συμπολίτες μας... επειδή τους έκαναν πλύση εγκεφάλου απ τα κανάλια και σε κάποιους έκαναν λοβοτομή πρέπει να τους αφήσουμε έτσι; Δεν πρέπει να τους ταρακουνήσουμε; Δεν πρέπει να τους ξυπνήσουμε; Θα τους αφήσουμε να παίζουν το παιχνίδι των Ρώσων που τ ακουμπάνε αδρά στους επικεφαλής της διαδήλωσης επειδή με την συμφωνία των Πρεσπών διακυβεύονται τα συμφέροντά τους; Θα τους αφήσουμε να παίζουν το παιχνίδι των Τούρκων που άνοιγαν σαμπάνιες τόσα χρόνια με την αδιέξοδη πολιτική μας και κατέβασαν πλερέζες τώρα που είδαν ότι πάμε να τα βρούμε;

Θα αφήσουμε τους Έλληνες να συμπεριφέρονται σαν ραγιάδες; Θα τους αφήσουμε να έχουν την ψευδαίσθηση ότι είναι πατριώτες ενώ φέρονται χειρότερα κι από ανθέλληνες;

Δεν πρέπει να τους τονώσουμε την αυτοπεποίθηση, τον αυτοσεβασμό και την αυτοεκτίμηση; Θα τους αφήσουμε να πάσχουν από μανία καταδίωξης; Ως πότε;

ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΛΗΤΗΡΙΟ ΣΤΙΣ 8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

ΚΑΤΩ ΟΙ ΡΑΓΙΑΔΕΣ

ΖΗΤΩ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

ΖΗΤΩ Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ