"Δεν είναι αυτη αριστερά φίλε"
"Δεν είναι αυτη αριστερά φίλε", γυρίζει και μου λέει την ώρα που καθόμαστε στο σαλονάκι στο βενζινάδικο και χαζεύουμε που μας πλένουν τ αυτοκίνητα. "Την πατήσαμε άγρια μ αυτούς που μπλέξαμε".
"Και πως είναι η αριστερά φίλε;" ρωτάω με αληθινή περιέργεια για να δω τι θα μου πει.
"Αριστερά είναι να πάρεις τα λεφτά από τους πλούσιους και να τα δώσεις στους φτωχούς. Αυτό είναι αριστερά" μου λέει.
"Και τους έχεις για χαζούς τους πλούσιους ν αφήσουν να τους πάρουν τα λεφτά τους;" του λεω ¨Και έστω ότι είναι χαζοί και θα δώσουν τα λεφτά τους στους φτωχούς. Ως πότε θα το κάνουν αυτό; Δεν θα τελειώσουν κάποτε τα λεφτά των πλουσίων; τι θα κάνουν μετά οι φτωχοί; πως θα ζήσουν;"
"Δεξιός είσαι;" μου λέει στραβοκοιτάζοντας με.
"Όχι, κεντροαριστερός" του λέω.
"Δηλαδη;" μου λέει χωρίς να μαλακώσει το στραβοκοίταγμα.
"Δηλαδή" του λέω "Πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχουν πλούσιοι, όχι κηφήνες αλλά ταλαντούχοι επιχειρηματίες, που να επενδύουν τα λεφτά τους στις επιχειρήσεις και να υπάρχει ανάπτυξη ώστε να μην υπάρχει ανεργία, ώστε να κινείται η οικονομία, ώστε να ευημερεί η χώρα και να είναι εντάξει στις υποχρεώσεις τους απέναντι στους εργαζόμενους ώστε κι αυτοί με τη σειρά τους να ζουν αξιοπρεπώς κι έτσι να λειτουργεί όμορφα η κοινωνία και να αναπτύσσεται διαρκώς".
"Κομμουνιστής είσαι;" μου λέει κι επιτέλους χαμογελάει.
"Με κόβεις για κομμουνιστή;" του λέω χωρίς να χαμογελάω.
"Μόνο ο κομμουνισμός μπορεί να φέρει αρμονία στην κοινωνία" μου λέει.
"Με τον Τοτό το ξέρεις;" του λέω και σοβαρεύει πάλι. "Τι σχέση έχει ο κομμουνισμός με την ανάπτυξη, την ευημερία και την αρμονία; μόνο δυστυχία έχει προκαλέσει ο κομμουνισμός διότι είναι ένα σύστημα τόσο ξένο στην ανθρώπινη φύση που με το που παέι να εφαρμοστεί κάνει τους ανθρώπους καταθλιπτικούς και δυστυχισμένους αφού δεν έχουν προσωπικό κίνητρο για τίποτα".
"Καλά κατάλαβα ότι είσαι δεξιός απ την αρχή" μου λέει στραβομουτσουνιάζοντας πάλι.
"Μπράβο, κόβει το μάτι σου" του λέω και σηκώνομαι να πληρώσω γιατί στο μεταξύ το αμάξι μου πλύθηκε. "Σκέψου αυτά που σου είπα και στο εξής όταν σε ρωτάνε τι είσαι να λες ότι είσαι φιλελεύθερος. Άντε γειά" του είπα κι έφυγα γρήγορα μη μου πετάξει κανα τασάκι στο κεφάλι.
"Και πως είναι η αριστερά φίλε;" ρωτάω με αληθινή περιέργεια για να δω τι θα μου πει.
"Αριστερά είναι να πάρεις τα λεφτά από τους πλούσιους και να τα δώσεις στους φτωχούς. Αυτό είναι αριστερά" μου λέει.
"Και τους έχεις για χαζούς τους πλούσιους ν αφήσουν να τους πάρουν τα λεφτά τους;" του λεω ¨Και έστω ότι είναι χαζοί και θα δώσουν τα λεφτά τους στους φτωχούς. Ως πότε θα το κάνουν αυτό; Δεν θα τελειώσουν κάποτε τα λεφτά των πλουσίων; τι θα κάνουν μετά οι φτωχοί; πως θα ζήσουν;"
"Δεξιός είσαι;" μου λέει στραβοκοιτάζοντας με.
"Όχι, κεντροαριστερός" του λέω.
"Δηλαδη;" μου λέει χωρίς να μαλακώσει το στραβοκοίταγμα.
"Δηλαδή" του λέω "Πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχουν πλούσιοι, όχι κηφήνες αλλά ταλαντούχοι επιχειρηματίες, που να επενδύουν τα λεφτά τους στις επιχειρήσεις και να υπάρχει ανάπτυξη ώστε να μην υπάρχει ανεργία, ώστε να κινείται η οικονομία, ώστε να ευημερεί η χώρα και να είναι εντάξει στις υποχρεώσεις τους απέναντι στους εργαζόμενους ώστε κι αυτοί με τη σειρά τους να ζουν αξιοπρεπώς κι έτσι να λειτουργεί όμορφα η κοινωνία και να αναπτύσσεται διαρκώς".
"Κομμουνιστής είσαι;" μου λέει κι επιτέλους χαμογελάει.
"Με κόβεις για κομμουνιστή;" του λέω χωρίς να χαμογελάω.
"Μόνο ο κομμουνισμός μπορεί να φέρει αρμονία στην κοινωνία" μου λέει.
"Με τον Τοτό το ξέρεις;" του λέω και σοβαρεύει πάλι. "Τι σχέση έχει ο κομμουνισμός με την ανάπτυξη, την ευημερία και την αρμονία; μόνο δυστυχία έχει προκαλέσει ο κομμουνισμός διότι είναι ένα σύστημα τόσο ξένο στην ανθρώπινη φύση που με το που παέι να εφαρμοστεί κάνει τους ανθρώπους καταθλιπτικούς και δυστυχισμένους αφού δεν έχουν προσωπικό κίνητρο για τίποτα".
"Καλά κατάλαβα ότι είσαι δεξιός απ την αρχή" μου λέει στραβομουτσουνιάζοντας πάλι.
"Μπράβο, κόβει το μάτι σου" του λέω και σηκώνομαι να πληρώσω γιατί στο μεταξύ το αμάξι μου πλύθηκε. "Σκέψου αυτά που σου είπα και στο εξής όταν σε ρωτάνε τι είσαι να λες ότι είσαι φιλελεύθερος. Άντε γειά" του είπα κι έφυγα γρήγορα μη μου πετάξει κανα τασάκι στο κεφάλι.
Στο δρόμο σκεφτόμουν ότι κατάλαβε ότι έχω δίκιο... παρά τον πολιτικό αναλφαβητισμό του κατάλαβε ότι έχω δίκιο.
Μακάρι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου