Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2018

Η φιλη μου η Μαιρη...

Η φιλη μου η Μαιρη ενα καλοκαιρι εκλεισε μια καμπανα στον Αστερα της Βουλιαγμενης καθως δεν μπορουσε να φυγει απο Αθηνα λογω επαγγελματικων υποχρεωσεων.Μια μερα ηρθε μια κυρια με το κουνελακι της στο κλουβι, σε μια διπλανη καμπανα. Ξεχασα να σας πω οτι η Μαιρη εχει εναν σκυλο τον Αζορ.Ενα απογευμα η κυρια πηγε για ψωνια και ζητησε απο την Μαιρη να χει το νου της μην τυχον μπει κανενας στην καμπανα της για να μη κανει τον κοπο και κλεινει και ξανανοιγει αφου επροκειτο να λειψει μονο για λιγα λεπτα της ωρας.
Η Μαιρη την διαβεβαιωσε πως θα προσεχει μη μπει κανεις και οτι δεν πρεπει να ανησυχει.
Η κυρια εφυγε και υστερα απο λιγο εμφανιστηκε ο Αζορ με το κουνελι της κυριας νεκρο αναμεσα στα δοντια του.
Η Μαιρη εντρομη πηρε το κουνελι απο τα δοντια του Αζορ κι οπως ηταν βρωμικο και γεματο χώματα το επλυνε, το στεγνωσε με το πιστολακι και το βαλε στο κλουβι του.
Αφου τα κανε ολα αυτα καθησε αναπαυτικα στην σεζλονγκ της σαν να μη συμβαινει τιποτα.
Υστερα απο λιγο εμφανιστηκε η κυρια. Μπηκε στην καμπανα της και τα ουρλιαχτα της ακουστηκαν μεχρι την Βουλα και τον Αλιμο.
Η Μαιρη αταραχη.
Η κυρια βγηκε εξω εντρομη κι οταν η Μαιρη την ρωτησε φλεγματικα "Μα τι συμβαινει;" η κυρια απαντησε σε κατασταση υστεριας:
"Το κουνελι μου, το κουνελι μου... πεθανε χθες βραδυ και το θαψα εδω διπλα και τωρα ειναι μεσα στο κλουβι του καθαρο και φρεσκοπλυμενο".

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το μνημειο του αγνωστου εργατη.... Νομιζω πως πρεπει να το φτιαξουμε καπου και να καταθετουμε στεφανια με την ιδια συγκινηση και παρρησι...