Και λίγη ιστορία δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.

Τα έθνη - κράτη είναι μόδα του 19ου αιώνα δεν υπήρχαν πριν.

Η γλώσσα και η θρησκεία είναι οι βασικοί πυλώνες του έθνους όχι η καταγωγή (κι αυτό όχι πάντα).

Για παράδειγμα οι βόρειοι ιταλοί στην πραγματικότητα έχουν γερμανική καταγωγή (λομβαρδοί) αλλά επειδή μιλούν ιταλικά και είναι καθολικοί έγιναν με το ζόρι ιταλοί κι αυτοί. Τα ιταλικά άλλωστε είναι μια γλώσσα που επιβλήθηκε με το ζόρι κι αυτή αφού ως γνωστόν στην ιταλία κάθε πόλη είχε (και έχει ακόμα) την δική της γλώσσα. Τα ιταλικά είναι η γλώσσα της Φλωρεντίας που λόγω Δάντη έγινε η επίσημη γλώσσα της Ιταλίας (Γι αυτό και σήμερα η Φλωρεντία είναι η μόνη πόλη της Ιταλίας που δεν έχει δική της διάλεκτο).

Οι Γάλλοι είναι επίσης γερμανικό φύλλο (Φράγκοι) αλλά είναι καθολικοί σε αντίθεση με τους Γερμανούς που είναι προτεστάντες και μιλούν μια εξέλιξη της γλώσσας που βρήκαν οι κατακτητές γερμανοί όταν ήρθαν στην περιοχή, την γλώσσα των Γαλατών, των ντόπιων μη Γερμανών δηλαδή, που είναι λατινογενής.

Τους Ισπανούς είναι η θρησκεία που τους ενώνει μάλλον ως έθνος παρά οτιδήποτε άλλο γι αυτό έχουν και τόσα σημαντικά "ενδοοικογενειακά" προβλήματα. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τους Βέλγους αλλά και τους Ελβετούς.

Θα έγραφα ένα ολόκληρο βιβλίο αν θα έπρεπε να αναφέρω το κάθε κράτος-έθνος και τα τέτοιου τύπου προβλήματά του. Ας μη ξεχνάμε τουλάχιστον αυτό: Δεν υπάρχει ούτε ένα σύγχρονο κράτος που να δημιουργήθηκε χωρίς εθνοκάθαρση.

Εμείς εδώ γίναμε έθνος το 1821. Η θρησκεία κυρίως μας έκανε έθνος. Η γλώσσα σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού επιβλήθηκε με το ζόρι. Πολλοί Έλληνες μέχρι χθες (ακόμα και σήμερα κάποιοι) μιλούσαν Αρβανίτικα, Τούρκικα, Βλάχικα, Μακεδονικά (Σλάβικα δηλαδή) κλπ

Που θέλω να καταλήξω με όλο αυτό;

1. Τα κράτη - έθνη, αυτή η μόδα του 19ου αιώνα έχουν προκαλέσει δυο παγκόσμιους πολέμους. Δεν μου αρέσει ο φανατισμός τους που συχνά οδηγεί στον φασισμό.

2. Δεν χρειάζεται να τα παίρνουμε τόσο στα σοβαρά όλα αυτά αφού είναι κατασκεύασμα. Γι αυτό εδώ και 30 χρόνια πιστεύω ότι η γειτονική χώρα πρέπει να ονομαστεί όπως επιθυμούν οι κάτοικοί της. Επειδή δεν έχει σημασία, επειδή δεν κινδυνεύουμε από τίποτα λόγω της ονομασίας, επειδή δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα, αντιθέτως μάλιστα, έχουμε να κερδίσουμε πολλά.

3. Γι αυτό πιστεύω στην ΕΕ και ελπίζω να υπάρξει και πολιτική ένωση ώστε να γίνουμε Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης.

4. Γι αυτό είμαι υπέρ μιας ομοσπονδίας μεταξύ Ελλάδας, Τουρκίας και Κύπρου.Μακάρι να συμπεριλάβει και όλα τα Βαλκάνια.

5. Γι αυτό πιστεύω ότι όλοι οι πόλεμοι πάνω στη γη είναι εμφύλιοι και δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να με φανατίσει καμιά σημαία, κανένας εθνικός ύμνος, καμιά θρησκεία.