Τρίτη 23 Απριλίου 2019

Το πενθος ως εθνικο σπορ...

Εμενε η αλλη χηρα απ τα 40 και φορουσε μαυρα μεχρι να πεθανει. Ερχοντουσαν οι ελληνοαμερικανες 80χρονες με τα παρδαλα φορεματα και γινονταν ο περιγελως του χωριου. Γιατι; διοτι επρεπε να πονουν, να υποφερουν... να γελανε χωρις να το παρακανουν κι αν ο μη γενοιτο το παρακανουν να λενε "σε καλο να μας βγει". Γιατι ειναι αμαρτια το γελιο, το κακο καραδοκει... θα πληρωσεις ακριβα την ευτυχια σου σ αυτην εδω την χωρα... δεν πρεπει να το παρακανεις με τα γελια και τις διασκεδασεις... σεμνα και ταπεινα θα γελας.
"Παραπονεμενα λογια εχουν τα τραγουδια μας, γιατι τ αδικο το ζουμε μεσα απο την κουνια μας' σου λεει ο αλλος... και να ο νταλγκας, να οι ζειμπεκιες... "ριξε στο γυαλι φαρμακι'... δωσε πονο... να φτιαχτω, να γουσταρω...
"Μας τα πηραν ολα, τιποτα δεν μας αφησαν" λεει στην τηλεοραση το 12χρονο κοριτσακι. Ποιος του μαθε να ναι τοσο μιζερο και κακομοιρο απο τοσο μικρο;
Θελετε να κανετε ευτυχισμενους τους Ελληνες; μιληστε τους για χαμενες πατριδες, για σουλιωτισσες που πεφτουν στον γκρεμο, για τις φουσκες στο χρηματιστηριο, για τις τραπεζες που μας παιρνουν τα σπιτια, για την φραπορτ που μας παιρνει τ αεροδρομια. Η Ελλαδα ειναι ο ιδανικος τοπος για να σαι δυστυχης, παντα θα βρεις καποιον να σου σταθει στον πονο σου και να σου πει τα δικα του. Αλιμονο σου αν εισαι καλα.... την εβαψες!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το μνημειο του αγνωστου εργατη.... Νομιζω πως πρεπει να το φτιαξουμε καπου και να καταθετουμε στεφανια με την ιδια συγκινηση και παρρησι...