Την ελεγαν Στελλα Γιαννακοπουλου...
... ηταν καθηγητρια μου των γαλλικων στην γ' γυμνασιου (1976-77). Ηταν ερωτας με την πρωτη ματια. Θυμαμαι ακομα το πρωτο της μαθημα απ εξω...
Ma chère maman, mon cher papa,
Nous avons fait un très bon voyage. Quand nous avons traversé la frontière française Philippe n'étais pas encore réveillé. J ai voyagé avec une vieille dame agréable et j'ai parlé avec elle pendent toute la matinée.
Ειχα ενα δερματινο που το φορουσα μονο καθε Τεταρτη που ειχαμε γαλλικα και οι συμμαθητες μου με ειχαν παρει χαμπαρι και με κορόιδευαν. Απο τοτε και χαρη σ αυτην μου αρεσει πολυ το σαντρέ στα γυναικεια μαλλια. Τα γαλλικα που ξερω τα χρωσταω σ εκεινην.
Το καλοκαιρι που τελειωσαμε την χρονια καταφερα να βρω το τηλεφωνο της και την πηρα μ ενα γελοιο προσχημα και μου μιλησε ξερα, αποτομα, σχεδον προσβλητικα και με ξενερωσε.
Αυτο ηταν...
Μου εμειναν τα γαλλικα... και μια υπεροχη μαθητικη αναμνηση. Ας ειναι καλα 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου