Η καλή πράξη της ήμερας...

Με πηραν μολις απο την Public Issue για μια δημοσκοπηση σχετικα με τον Δημο Αθηναιων.

Αφου ειπαμε τα προκαταρτικα περι καθαριοτητας κλπ φτασαμε στο ζουμι: Περι προσφυγων και μεταναστων.

Ειπα οτι εχουμε πολλους μεταναστες στην περιοχη μου αλλα και προσφυγες τους οποιους θεωρω ευλογια. Μου ειπαν οτι δεν υπαρχει στο μαλτιπλ τσόις το "ευλογια", τους ειπα να το προσθεσουν.

Ειπα οτι βεβαιως και πρεπει να πηγαινουν στα δημοσια σχολεια και στα νηπιαγωγεια και βρεφονηπιακους σταθμους και θεωρω την ερωτηση προσβλητικη.

Στο τελος με ρωτησε απο ποιες χωρες εχουμε μεταναστες και προσφυγες στην περιοχη μου και της ειπα: απο Συρια, Αφγανισταν, Ιρακ, Ινδια, Μακεδονια, Αλβανια...
Σκαλωσε στο Μακεδονια και μου λεει: τι εννοειτε;
Εσεις τι εννοειτε της λεω.
Δεν υπαρχει χωρα Μακεδονια μου λεει, τα Σκοπια εννοειτε;
Υπαρχει χωρα Σκοπια; της απαντω;
Ναι μου λεει, με θρασος.
Η Public Issue βαζει ρατσιστες αγραμματους να παιρνουν τηλεφωνο και να ενοχλουν τον κοσμο προσβαλλοντας εναν ολοκληρο λαο; συνεχισα ψυχραιμα, μπορω να μιλησω με εναν υπευθυνο;
Δεν ξερω αν λιποθυμισε γιατι ακουσα εναν θορυβο προτου ακουσω τη φωνη της υπευθυνου η οποια, ευγενεστατη ομολογω, μου ζητησε συγγνωμη και ολοκληρωσαμε την παρ ολιγον ατυχη μας συνεντευξη.

Μολις εκανα την καλη πραξη της ημερας.
Μπορω επιτελους να παω στη δουλεια μου.