Πείνα...

Το ψυγειο μου ειναι αδειο, τα ντουλαπια δεν εχουν τιποτα φαγωσιμο. Δουλευα πολυ αυτες τις μερες και δεν ειχα χρονο να παω σουπερ μαρκετ. Πειναω πολυ. Θα παραγγειλω κατι.

Κι αν δεν ειχα λεφτα να παραγγειλω;

Εμεις του θεατρου ειμαστε εκπαιδευμενοι στο μαγικο "Αν" και μπαινουμε πολυ ευκολα στο τριπ των αλλων μ ενα απλο αν.

Θα δανειζομουν.
Κι αν δεν εβρισκα καποιον να μου δανεισει;
Θα πηγαινα να φαω σ εναν φιλο.
Κι αν δεν ειχα καποιον φιλο να με φιλεψει;
(τωρα αρχιζουν τα δυσκολα)
Θα πηγαινα στο συσιτιο του δημου.
Θα ζητιανευα.
Θα κλεβα.

Πανικος.

Δεν πρεπει να το επιτρεπουμε να συμβαινει αυτο σε κανεναν ανθρωπο. Πρεπει ολοι να δεσμευτουμε, αν μη τι αλλο, οτι αυτο δεν πρεπει να συμβαινει σε κανεναν.

Στην αυγη της τριτης χιλιετιας κανεις ανθρωπος δεν επιτρεπεται να πειναει και να μην εχει να φαει.