Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2018

Προσφωνήσεις...

Οι μαθητές μου για να με τιμήσουν με αποκαλούν δάσκαλο. Που να ήξεραν πόσο πολύ ανατριχιάζω (αρνητικά) κάθε φορά που ακούω αυτήν την καταραμένη λέξη! Δεν λέω τίποτα για να μην τους φέρω σε δύσκολη θέση.
Δεν μου αρέσουν οι δάσκαλοι, με την έννοια του δασκάλου, του γκουρού δηλαδή, διότι όσους ξέρω ή έχω ακουστά, βγάζουν πολύ ηλίθιους μαθητές. Όσο πιο δάσκαλος ένας δάσκαλος τόσο πιο ηλίθιος ο μαθητής.
Εμένα μου αρέσει το interaction, η προσωπική σχέση. Μου αρέσει να με αγαπούν και να με θαυμάζουν γι αυτό που κάνω και ταυτοχρόνως να μου δίνουντ ην δυνατότητα να μπορώ να τους αγαπώ και να τους θαυμάζω επίσης.
Γι αυτό δεν μου αρέσουν οι έννοιες "κοινό", "λαός" κλπ Γι αυτό δεν θα μου άρεσε ποτέ να είμαι star... θα μου φαινόταν πολύ γελοίο να με θαυμάζουν άνθρωποι που δεν ξέρω, που δεν γνωρίζω προσωπικά.
Λέγε με Ευδόκιμο... και στον ενικό παρακαλώ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το μνημειο του αγνωστου εργατη.... Νομιζω πως πρεπει να το φτιαξουμε καπου και να καταθετουμε στεφανια με την ιδια συγκινηση και παρρησι...