Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2018

Ο δικός μου θεός...

Ο δικος μου θεος θελει να γραφω το ονομα του με μικρο θ επειδή είναι σεμνός και ταπεινός.
Ο δικος μου θεος δεν τιμωρει ποτε κι οταν λεω ποτε εννοω ΠΟΤΕ. Γι αυτο δεν εχει κολαση αλλα μονο παραδεισο για ολους.
Ο δικος μου θεος δεν θετει ως απαραιτητη προυποθεση για να σε ανταμοιψει για κατι να τον πιστεψεις. Αντιθετως εχει μια αδυναμια σε οσους δεν τον πιστευουν κι αυτους τους αγαπαει πιο πολυ.
Ο δικος μου θεος εχει χιουμορ, πολυ χιουμορ, ολη την ωρα γελαει. Δεν ειναι ποτε συνοφρυωμενος και αυστηρος.
Ο δικος μου θεος μ αφηνει να προσευχομαι σ αυτον παντου, δεν ειναι μισαλλοδοξος, τουναντιον... μπορω να προσευχομαι σ αυτον στο σπιτι μου, σ εναν βουδιστικο ναο, σε μια συναγωγη, σ ενα εκκλησακι, σ ενα τζαμι... παντου... αλλα ακομα κι αν δεν προσευχομαι αυτος εξακολουθει και μ αγαπαει.
Ο δικος μου θεος εκτος απο το να γελαει ολη την ωρα κλαιει και πολυ συχνα επισης για την δυστυχια που υπαρχει στον κοσμο και για την αδυναμια του να κανει κατι γι αυτο. Κλαιει κυριως επειδη δεν ειναι παντοδυναμος οπως οι αλλοι Θεοι ωστε να μπορεσει να εξαλειψει τον πονο απο τους ανθρωπους. Κλαιει κυριως επειδη οι αλλοι Θεοι παρα την παντοδυναμια τους μπορουν να το κανουν και δεν το κανουν.
Ο δικος μου θεος δεν ζηταει ποτε ανταλλαγματα. Ο τι και να κανεις, ακομα και το μεγαλυτερο εγκλημα αυτος απλως σ αγαπαει. Δεν σου ζηταει ουτε να ζητησεις συγγνωμη, ουτε να μετανοησεις και κυριως δεν σε τιμωρει ποτε για τιποτα. Ακομα κι οταν καμια φορα του αναβω κανα κερι αυτος μου λεει "Αντε βρε χαζε αστα αυτα και πηγαινε να πιεις κανα ποτο να χορεψεις και να διασκεδασεις".
Ο δικος μου θεος μονον αγαπαει δεν κανει τιποτ αλλο ολη την ωρα.
Σ αυτον τον θεο πιστευω και σ αυτον τον θεο προσευχομαι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το μνημειο του αγνωστου εργατη.... Νομιζω πως πρεπει να το φτιαξουμε καπου και να καταθετουμε στεφανια με την ιδια συγκινηση και παρρησι...