Ευθυτητας εγκωμιον...

Καποτε σε μια παρασταση τρωγαμε αληθινο φαγητο πανω στην σκηνη σε αληθινα πιατα. Ο φροντιστης που ειχαμε δεν εκανε σωστα τη δουλεια του με αποτελεσμα πολυ συχνα τα πιατα μας να ειναι λερωμενα και την ωρα που μας σερβιραν το φαγητο δυσκολευομασταν να συγκεντρωθουμε στον ρολο μας διοτι η προσοχη μας ηταν στραμμενη στο λερωμενο πιατο και την σιχασια που μας προκαλουσε κι ενω υποτιθεται οτι θα πρεπε να τρωμε με ορεξη εμεις τρωγαμε με το σκατο κατω απ τη μυτη.

Επι εναν χειμωνα ολοκληρο το κουβεντιαζαμε ψου ψου ψου στα καμαρινια, και κανενας δεν ειχε το σθενος, την ευθυτητα να τον παισει και να του πει: κοιτα να δεις η δουλεια σου ειναι αυτα να τα χεις καθαρα, αν δεν τα χεις καθαρα στην επομενη παρασταση θα παω στον διευθυντη σκηνης και θα καταγγειλω το γεγονος με ο τι συνεπειες μπορει να εχει αυτο.

Στην Ελλαδα κατι τετοιο που ειναι η απολυτη ευθυτητα, η απολυτη ξηγα, θεωρειται καρφωμα... γιατι; διοτι ο εργαζομενος ακομα κι οταν λουφαρει, ακομα κι οταν κοροιδευει τον κοσμο θεωρειται ιερο πραγμα. Στην χωρα της φαιδρης πορτοκαλεας τοσοι ευσυνειδητοι ανεργοι που θα μπορουσαν να κανουν σωστα τη δουλεια τους δεν σημαινουν τιποτα μπροστα στο ιερεα της λουφας. Αν λαβεις δε υπ οψη σου οτι για να βρεις το δικιο σου θα πρεπει να απευθυνθεις στην εργοδοσια η σε καποιο τσιρακι της ε τοτε εισαι η προσωποποιηση του καρφιου, ο απογονος του Εφιαλτη.

Μια σημαντικη αιτια της αθλιοτητας και της κακοδαιμονιας αυτου του τοπου ειναι ακριβως αυτη η ελλειψη ευθυτητας... παρατηρηστε τι γινεται σε ολους τους εργασιακους χωρους... ολα στα μουλωχτα, ολα στα κρυφα, ψου ψου ψου στις γωνιες... κανεις δεν εχει τα στοιχειωδη αρχιδια να σταθει προσωπο με προσωπο και να πει το προβλημα του.

Ας αλλαξουμε...