Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2018

Ψεύτικη ευημερία...

Τέλη δεκαετίας του '80. Μετακομίζω από την Ρώμη στην Αθήνα. Δουλεύω στο θέατρο σαν ηθοποιός και με χίλια ζόρια καταφέρνω να αγοράσω 2 απαραίτητες ηλεκτρικές συσκευές για το σπίτι με γραμμάτια από κεντρικό κατάστημα ηλεκτρικών.
Τέλη δεκαετίας του '90. Η οικονομική μου κατάσταση είναι η ίδια περίπου όπως ήταν 10 χρόνια πριν. Μετακομίζω σε άλλο σπίτι. Αγοράζω ψυγείο, τηλεόραση, στέρεο, κλιματιστικό, πλυντήριο, ηλεκτρική κουζίνα, πλυντήριο πιάτων, έρχονται στο σπίτι σε λίγες μέρες και αρχίζω να πληρώνω την πρώτη από τις 36 δόσεις ύστερα από δύο χρόνια!!!
Τι δεν καταλαβαίνεις;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το μνημειο του αγνωστου εργατη.... Νομιζω πως πρεπει να το φτιαξουμε καπου και να καταθετουμε στεφανια με την ιδια συγκινηση και παρρησι...