Πετυχημένοι μικροαστοί.

Προχθες στο μετρό έγινα μάρτυρας συνάντησης δυο φίλων απ τα παλιά. Αφού χάρηκαν που γνώρισαν ο ένας τον άλλον ύστερα από τόσα χρόνια (απ οτι καταλαβα εγω δεν ηταν τα "τοσα" χρονια που τους δυσκολεψαν αλλα τα "τοσα" κιλα που ειχαν παρει και οι δυο) και αφου είπαν τα βασικά για την οικογενειακή τους κατάσταση (χωρισμένος ο ένας, παντρεμένος ακόμα ο άλλος, με παιδιά και οι δύο) περάσανε στο δια ταύτα.

Το δια ταύτα δεν ήταν άλλο από την οικονομική τους κατάσταση που παρά την κρίση δεν ήταν άσχημη για κανέναν απ τους δύο. Κι εκεί άρχισε η μεγάλη κόντρα διακριτικά και με τακτ. Ήταν απίστευτο το πόσο τεχνίτες ήταν και οι δύο στο να φέρνουν την κουβέντα από δω, να την γυρίζουν απο κει, μόνο και μόνο για να αναφερθούν σε κάποιο υλικό αγαθό άλλοτε σπίτι, άλλοτε εξοχικό, άλλοτε αυτοκίνητο που καταφεραν να αποκτήσουν. Μόνο που δεν τις έβγαλαν έξω να τις μετρήσουν.

Πρώην μικροαστοί και οι δύο απ ότι κατάλαβα που η ξιπασιά του μεσοαστισμού πλέον τους τύφλωνε αφού από τα πρώτα πράγματα που τονίστηκαν στην συζήτηση ήταν η αλλαγή γειτονιάς. Με αφορμή αυτό άλλωστε δόθηκε και η χαριστική βολή απ τον έναν με αποτέλεσμα ο άλλος, ηττημένος πλέον, να μην έχει όρεξη για κουβέντα και να βιάζεται να κατέβει. "Πας καθόλου προς τα κει;" ρώτησε ο πρώτος. "Πάω συχνά απάντησε ο δεύτερος… η μάνα μου μένει ακόμα στο πατρικό μας. Ο πατέρας μου πέθανε. Εσύ;" "Εγώ έχω να πάω χρόνια." είπε με τη σιγουριά του νικητή ο πρώτος. "Οι δικοί μου αγόρασαν σπίτι δυο στενά πιο κάτω από μένα… κρατάνε καμιά φορά και τα παιδιά… ξέρεις τώρα..." (από μεγαλοψυχία μάλλον δεν είπε ότι τους το αγόρασε αυτός μη πάθει κανα εγκεφαλικό ο άλλος)

Όση ώρα τους παρακολουθούσα σκεφτόμουν αν πνευματικά έκαναν μισό βήμα μπροστά από τότε μέχρι τώρα. Αν ασχολήθηκαν ποτέ όλα αυτά τα χρόνια με την ψυχική και πνευματική τους καλλιέργεια. Αν πέρα απ την συσσώρευση πλουτου και υλικών αγαθών τους απασχόλησε ποτέ κάτι άλλο. Και είπα στον εαυτό μου "είσαι πολυ μαλάκας που περιμένεις από τέτοια άτομα κάτι τέτοιο" Αναρωτήθηκα μετά πώς να μεγαλωνουν άραγε τα παιδιά τους; Με τι αξίες; Κι εκεί κάπου έφριξα και σηκώθηκα απ τη θέση μου κι απομακρύνθηκα.

Πετυχημένοι μικροαστοί. Μεγάλη μάστιγα της εποχής.