Οι Αισθήσεις...

Είναι κρίμα που δεν υπάρχει μονάδα μέτρησης της αντίληψης της πραγματικότητας γύρω μας.

Αν υπήρχε, κάποιοι άνθρωποι δεν θα επέτρεπαν στον εαυτό τους να ζουν τυχαία αλλά θα προσπαθούσαν να ανέβουν στην κλίμακα συνεχώς. Είναι μεγάλη απόλαυση να συνειδητοποιείς ότι βλέπεις, ότι ακούς, ότι μυρίζεις, ότι γεύεσαι, ότι αγγίζεις, ότι αντιλαμβάνεσαι πράγματα που ήταν πάντα εκεί, που συνέβαιναν διαρκώς γύρω σου κι εσύ βίωνες άλλο επίπεδο συνειδητότητας και τα αγνοούσες. Μιλάμε για μεγάλη απόλαυση κάθε φορά που ανακαλύπτεις και κάτι νέο, κάθε φορά που ανεβαίνεις επίπεδο.

Όπως η απόλαυση που βιώνει ένας μαέστρος που ακούει το κάθε όργανο ξεχωριστά, της ορχήστρας που διευθύνει.

Όταν ζούσα στην Ρώμη, στα μέσα του '80, ένιωσα κάποια στιγμή την ανάγκη να κάνω τεστ για AIDS. Μου είπαν ότι τα αποτελέσματα θα έβγαιναν σε μια βδομάδα. Τηλεφώνησα σε μια βδομάδα, όπως μου είχαν πει, έδωσα τα στοιχεία μου και η κοπέλα μού είπε ότι δεν δίνουν τα αποτελέσματα από το τηλέφωνο και ότι θα έπρεπε να πάω αυτοπροσώπως. Έφυγε η γη κάτω απ' τα πόδια μου. Αν ήταν αρνητικό το αποτέλεσμα θα μου το έλεγαν. Άρα...

Ντύθηκα αμέσως και βγήκα στον δρόμο. Θα έκανα μια διαδρομή που την έκανα καθημερινά επί χρόνια. Κι όμως, ήταν σαν να την έκανα για πρώτη φορά. Είδα κτίρια που ποτέ δεν τα είχα προσέξει, είδα δέντρα που ποτέ δεν είχα δει.... σαν να ανακάλυπτα έναν καινούργιο κόσμο.

Όταν διαπίστωσα στο τέλος ότι όλα καλά και απλώς δεν έδιναν ποτέ τα αποτελέσματα τηλεφωνικώς ανακουφίστηκα μεν, επέστρεψα δε στην πραγματικότητα που συνέχισα να την προσπερνάω τόσο αδιάφορα υποτιμώντας τις λεπτομέρειες και τις αναρίθμητες διαστάσεις και παραλλαγές της.

Από το 100% της πραγματικότητας που μας περιβάλλει είναι ζήτημα αν δια μέσου των αισθήσεων αντιλαμβανόμαστε ένα 0,5% Το υπόλοιπο καταγράφεται στο ασυνείδητο και μέρος του το βλέπουμε στα όνειρά μας. Εμείς οι άνθρωποι του θεάτρου είμαστε υποχρεωμένοι να μη μένουμε στο 0,5% που αντιλαμβάνονται οι "κοινοί θνητοί" αλλά να φτάνουμε το 1, το 2, το 3... μερικοί φτάνουν και το 5% (είναι ανθρωπίνως αδύνατον να φτάσεις πιο πολύ)

Ας μάθουμε λοιπόν να κοιτάζουμε (to look) κι όχι να βλέπουμε απλώς (to see), να ακούμε με προσοχή (to listen ) κι όχι να ακούμε απλώς (to hear), να γευόμαστε, να μυρίζουμε, να αγγίζουμε.

Οι αισθήσεις είναι το πιο σημαντικό εργαλείο στην δουλειά του ηθοποιού κι όταν βρίσκεται στην σκηνή πρέπει να ναι όλες σε εγρήγορση.

Ποια πιστεύετε ότι είναι η πιο σημαντική αίσθηση για τον ηθοποιό;