ΦΟΒΟΣ, ΑΝΑΓΚΗ ΚΑΙ ΕΓΩΙΣΜΟΣ

Εσυ μπορει να μην τα πιστευεις αυτα, εγω παντως τα πιστευω, μου λεει πριν μου διηγηθει μια ιστορια που της συνεβη μ ενα ονειρο που ειδε και βγηκε.

Σημασια δεν εχει αν τα πιστευω η οχι αλλα αν εχω αναγκη να τα πιστευω η οχι, της ειπα. Αλλωστε τα πραγματα τα κανει να υπαρχουν η αναγκη μας δεν υπαρχουν απο μονα τους. Για σενα που τα πιστευεις υπαρχουν, και μπορεις τωρα να μου αραδιασεις εκατο ιστοριες για να μου το αποδειξεις. Για μενα που δεν τα πιστευω δεν υπαρχουν, και μπορω να σου πω αλλες εκατο ιστοριες για να σου το αποδειξω.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ Ο ΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ

Ειναι λοιπον ζητημα ΑΝΑΓΚΗΣ καθαρα τι επιλεγεις να υπαρχει και τι οχι.

Γι αυτο δεν σνομπαρουμε και δεν περιφρονουμε κανεναν για την πιστη του σε οτιδηποτε. Δεν γνωριζουμε ποια αναγκη τον κινει. Δεν ειναι μονο η αγνοια, η αμορφωσια και η χαμηλου επιπεδου αισθητικη που οδηγει τους ανθρωπους να πιστευουν σε φλυτζανουδες, χαρτοριχτρες, εικονες που δακρυζουν, αγιασμενα νερα και ιερα λειψανα. Ειναι η αναγκη πολυ συχνα που τους κανει να μη μπορουν να ζησουν διαφορετικα.

Ο φοβος δημιουργει αναγκες που κανουν τους ανθρωπους να ισορροπουν και να τα βγαζουν περα με την κωλοζωη. Ο φοβος ειναι συναισθημα, δεν ελεγχεται απ το μυαλο.

Να ενα παράδειγμα...

Εγω πιστεύω πως ολα τα ψυχολογικα προβλήματα μας οφείλονται στον εγωισμό μας... στο γεγονός ότι νομίζουμε ότι το σύμπαν συνωμοτει υπέρ η εναντίον μας... ο αλλος εχει το θρασος να νομιζει οτι ο θεος τον εσωσε οταν επεσε το αεροπλανο και σκοτωθηκαν ολοι εκτος απ αυτον, και πηγαινει κι αναβει κερια... για τοσο θρασος μιλαμε....
Μόλις πάψουμε να πιστεύουμε ότι είμαστε το κεντρο του κόσμου και νιώσουμε μέρος του όλου, ένα απλό κομμάτι του παζλ όλα τα προβλήματα μας λύνονται ως δια μαγείας.

Αυτο ειναι κατι που εγω πιστευω οτι ισχυει διοτι εχω αναγκη να το πιστεψω. Δεν ειναι αντικειμενικη αληθεια.

Δεν υπαρχει αντικειμενικη αληθεια οπως δεν υπαρχει αντικειμενικη πραγματικοτητα.