Tips θεατρικά

Προς θεατροφιλους: Οταν πατε στο θεατρο και πληττετε η βαριεστε θανασιμα αυτο συμβαινει διοτι δεν γινεται κατι πανω στην σκηνη αλλα λεγονται τα πραγματα αντι να γινονται. Θεατρο ομως σημαινει δραση, ο ηθοποιος στα αγγλικα λεγεται actor (to act σημαινει δρω). Αν θελουμε να δουμε τι "λεγεται" σ ενα κειμενο καθομαστε και το διαβαζουμε στο σπιτι μας με την ησυχια μας. Στο θεατρο πηγαινουμε για να δουμε τι "γινεται" σ ενα κειμενο και συνηθως αυτο που γινεται βρισκεται στο λεγομενο subtext διοτι ακριβως αυτο ειναι που κανει το θεατρο να διαφερει απο την λογοτεχνια, το subtext.

Προς θεατρανθρωπους: Στην λογοτεχνια πολυ συχνα εχουμε διαλογικα μερη αλλα εκει ενα διαλογικο μερος μπορουμε να το περιγραψουμε με τρεις σελιδες κειμενο πριν, στην διαρκεια του διαλογου η μετα, και μεσα στην περιγραφη να σκιαγραφησουμε τα συναισθηματα των εμπλεκομενων στον διαλογο ηρωων.

Στο θεατρο δεν εχουμε αυτην την πολυτελεια. Στο θεατρο εχουμε μονο τους διαλογους (η μονολογους) γι αυτο, αυτο που γινεται την ωρα που λεγεται ο διαλογος (η ο μονολογος) πρεπει να το εφευρει ο σκηνοθετης (και να το εκτελεσει ο ηθοποιος) Μερικοι συγγραφεις μπορει να μας το δινουν σε παρενθεσεις αναμεσα στους διαλογους αλλα δεν το λαμβανουμε υπ οψη, κανουμε εμεις αυτο που θελουμε, διοτι δεν ειναι δικη τους δουλεια να μας πουν τι θα κανουμε την ωρα που θα λεμε το κειμενο τους.

Προσοχη!
Οταν ο διαλογος, η πιο συχνα ο μονολογος, εχει αναφορες σε συμβαντα του παρελθοντος.
Πολλοι μονολογοι συνηθως, μπορει εξ ολοκληρου να αναφερονται σε κατι που εγινε στο παρελθον. (Οταν αυτο συμβαινει σε διαλογο εχουμε την σαπουνοπερα της οποιας ιδιον χαρακτηριστικον ειναι ακριβως αυτο: η αναφορα στο παρελθον). Ο ηθοποιος τοτε πρεπει να παιζει δυο πραγματα, το ενα ειναι να ξαναζωντανεψει με την υποκριτικη του τα γεγονοτα του παρελθοντος και το αλλο ΚΑΙ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ειναι να παιξει τον λογο που τον κανει να μιλησει γι αυτα τωρα. Αν δεν παιξει το δευτερο, οσο καλα κι αν παιξει το πρωτο, δεν ειναι θεατρο αυτο που κανει ειναι μια αλλη αγνωστη τεχνη που μας αφηνει παντελως αδιαφορους. (Ακομα κι οταν παιζεις τον αγγελιαφορο στους περσες η στους επτα επι θηβας πρεπει να βρεις τον λογο που σε κανει να τα πεις αυτα τωρα, την σχεση σου μ αυτον στον οποιον απευθυνεσαι κλπ)

Το θεατρο ειναι η τεχνη του τωρα. Τωρα πρεπει να γινονται ολα μπροστα στα ματια μας.